dinsdag 30 oktober 2012

Najaren van vettig Europa




Ik doe het loopje van de dood na.

Vanaf de canapé zie ik het grofvuil met mijn
leesstrategieën vertrekken.
Ik zwaai niet.

De ochtend is een verslinder, zeker,
maar zo tergend traag.
Ik doe het loopje van de ochtend na.
Ik zak weg. Ik loer.

Vanaf de canapé zie ik het grofvuil de straat inrijden
en mijn leesstrategieën, verregend, haast onherkenbaar,
op de stoep terugzetten.

maandag 15 oktober 2012

Najaren van vettig Europa




Mijn walging dreigt het te winnen van mijn medelijden. 
De tennisvelden zijn uitgewist door sneeuw
en de lucht is zo koud dat ik geloof helder te kunnen denken
over mijn baan bijvoorbeeld, of over mijn vrienden,
de manier waarop ik mijn vrije tijd doorbreng.
Op de afgesproken plaats ontmoet ik de uil
die het symbool is van mijn vrije tijd.
Wij ontmoeten elkaar hier. De uil wil geen pottenkijkers.
Hij is zacht en knikt begripvol, alsof hij slaapt.
Na kort overleg vliegt hij weg over de dode tennisvelden.


zondag 23 september 2012

Najaren van vettig Europa



Het primaat van hetzelfde is een primaat
van sneeuw.
Wanneer de poort van deze stad ineengestort zal zijn
en weer opgebouwd,
en dan opnieuw ineengestort en opnieuw herbouwd,
zullen de herbouwers hun taak niet volbrengen voordat

Haastiglijk komen de dieren van buitenaf zich invoegen.
Ze spotten met mijn samenvatting.
‘Keer dat eens om,’ zegt er één.
Ik doe het en moet erkennen hoe bespottelijk mijn samenvatting is.
’s Avonds bij het kampvuur wordt opgemerkt dat wij hebben gelachen,
maar dat wij nog geen stap verder gekomen zijn.  

donderdag 6 september 2012

De grote verscheidenheid




Van minuut tot minuut zou er niets van mij overblijven.
Een wandeling met aan weerskanten bedwelmende aspecten leerde mij dit.
Ik brak een angst aan die hier op had gewacht.
Het aanbreken van een angst na jaren van plompe,
aromatische stilte is niet niks, maar ook zeker geen spektakel.
De extremiteit ervan wordt binnensmonds ervaren.
Ik zou het je willen toefluisteren, maar moet mijn systemen
in acht nemen.

De locaties waar wij kwamen waren motoren van een sadistisch raadsel.
Een raadsel dat door sadisten was bedacht, maar ook een eigen sadisme bezat,
dat er niet door de makers was ingelegd.
Toen wij ons afgrijzen lieten blijken wees men ons op
de grote verscheidenheid.
Wij moesten toch toegeven dat de grote verscheidenheid indrukwekkend was
en ongeëvenaard. Wij zagen ons genoodzaakt hierin te overnachten.
Na vier nachten besloten wij te vluchten. Na vier nachten reden wij,
met gedoofde koplampen, de bedwelmende aspecten in.
Het was stil, wij leken niet te worden opgemerkt. Voor ons was geen plaats
en geen omgeving om een plaats in te hebben.
De locaties stelden ons voor vragen.
Bevonden wij ons op de graden van de grote verscheidenheid
of waren wij buiten zicht?
Wij sliepen dag na dag in zonder dit te weten.

zaterdag 21 juli 2012

Fluitconcert




Dunne bundels zijn voor dichters
zoals de lullige astmatische dood
hoe klinkt dat?
maak dat eens zintuiglijk
hoe ruikt dat?
                              
een vrucht in de jeugd gegeten wordt op de tong van de lezer
gematerialiseerd
hocus pocus wij zijn allemaal mensen
neem en eet
wij zijn allemaal droef
in essentie
de rest zijn accidenten
natie en humeur

donderdag 28 juni 2012

Het Manifest van de Tien

bestaat uit tien punten, waarvan er vijf hetzelfde zijn:
beschrijvingen van het voorvoegsel 'ont'.

Er ontstaat een groeiende groep jongeren
die in psychische problemen verkeert,
sommigen worden apathisch, anderen zoeken hun heil
in een brede kritiek op de verzorgingsstaat.

En daarbij komt het psychisch geweld
minder aan bod dan het fysieke geweld.
Er kleeft snel zelfbeklag aan vast.

Met behulp van dit laagdrempelige handvat
worden onervaren hulpverleners bijgestaan
bij mentale uitbesteding.


Nanne Nauta
2012

Als onderdeel van 'Het manifest van het Huis',
als sample verschenen op Samplekanon 

vrijdag 18 mei 2012

Vrije encyclopedie XX

Ik drink Socrates en verdwijn onder water. Het is beter dat ik hem in mijn mondholte meeneem naar een uiterst duister. Misschien ga ik dood aan hem, misschien vertelt hij me hoe hij een olieverkoper werd om in het hart van de bonzende wereld zijn werk te doen. Misschien deed hij het om het geld. Dat is niet eens onwaarschijnlijk. Mysteries zijn dodelijk voor armen. Rijken moeten het spannend houden. Verwacht geen antwoord van de stilte die zijn eigen geslachtsdeel likt. Gedoofde mannen omcirkelen een ijzige planeet in een vliegtuig van ijs. De nacht lijkt zich te buigen, ik voel adem op mijn wangen. Socrates zwemt als verdoofd. De stilte bekijkt zijn kont in een scherf.