voor M. D.
De schors is oranje-rood en
afschilferend. De takken zijn afhangend. De bladeren eirond.
Zandstenen volgen de ader die broedt, zenuwachtig. In Opsterland heet de weg achtereenvolgens Opgong, Hegebrechsterlaan, Selmien East, Weibuorren, Boerestreek, Het Tolhek, Binnenwei, Klauwertswei, Foarwurker Wei, Tsjerkewal en Mandewyk
Watertrappen
schieten met witte klapbessen - voorbijgangers en ramen beschieten d.m.v. pielkebuis
(pvc-buis).
Dit is het eindpunt van een route. Mijn bedoeling was om mij te ontvluchten,
maar ik wist donders goed dat ik mijzelf gebruikte
( onvergankelijk plukt de Sidderrog bedrog)
Ik verrichte wat Camerawerk bij een
onderverhuurde legerbasis: behangtafels, restauratiewagens,
zwarte roest, meeldauw, bruine roest, moederkoren, sneeuwschimmel, reup.
Ik studeerde rechten en kom uit een animistische familie.
Ik ging op blokfluit- en vanaf mijn negende ook op klarinetles.
Daar kwam ik terecht in een deelnemersveld met negen andere artiesten, van wie de onbekende
Navaja Nenets zou winnen.
Ik val
Jij valt
Je valt
U valt
Gij valt
Ge valt
Kerstmis: de langspeelplaten van De Troetelbeertjes en Dr. Snuggles, afgronden en alles wat je achterliet,
geblinddoekt. Opgesloten in een kast. Elk
geheimpje, elke felle zakelijkheid, de afremming bij bepaalde processen: het controleren van het HONGERGEVOEL.
Liefde dus, die alleen gevoel is, strak gespannen tussen doel en middel.
Honderd keer geen pijn hebben.
40 eeuwen kijken op u neer
en langs alle wegen: apen van verleiding!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten