Naast de pot (aantekeningen in proza): Hoofdstuk 1, waarin Elias Roest aankomt, zijn bagage achterlaat en de tuin inloopt.

Roest, Elias, mompelt de dame van de organisatie en staart een minuut naar haar computerscherm. Af en toe drukt ze een toets in. We zijn erg blij dat u er bent, u kunt uw bagage hier achterlaten.


Elias loopt de tuin in. Het geluid van een snelweg, flauw zonlicht. Hoe ging het ook alweer? Ze droomde dat ze op een lange ladder klom waar hij bovenaan op haar wachtte. Drink. Zoiets zei hij. Hij bood haar zijn borst aan en ze dronk gulzig maar toch devoot. Ze stopte met drinken. Nog een keer, zei hij. Ze dronk opnieuw. Toen ze haar hoofd terugtrok voelde ze iets kleins en ronds op haar tong. Voorzichtig nam ze zijn tepel uit haar mond en hield hem in het licht. De gouden tepel straalde en ze zag dat ze er volledig in werd weerspiegeld.