Alsemgeest woont in een klein huis aan de Vecht, op een plaats waar de rivier de almachtige stank van de vuile slangetjes (overkapt door sierlijke bruggen) allang achter zich heeft gelaten. Drie jaar geleden leerde ik de schilder en dichter Wouter Alsemgeest via Gruweletser D. Labruyère kennen. Eind vorige week zochten de Gruweletser en ik de inmiddels bejaarde librettist en beeldhouwer op in zijn woning.
Hij rommelde zoals gewoonlijk voortdurend door de kamer en sprak in fragmentarische zinnen, die het midden hielden tussen vreugdekreten en vragen. De Gruweletser vond zijn koffie lekker, ik niet. Hij bleek zo juist een serie gedichten te hebben voltooid; ietwat verlegen droeg hij een schoenendoos naar binnen. Ik heb ze opgedragen aan Martha, zei hij. Mijn jeugdliefde, een lekker mokkel met een goed verstand. Pienter en niet preuts (mooi grafschrift!). Gruweletser en ik vermoedden het ergste: het werd weer eens een middag met verhalen uit het verleden. En citaten. Buiten werd het stilaan donker en toen Alsemgeest aan zijn favoriete citaat toekwam werd het wat ons betreft tijd om te gaan: het schijnt zo te zijn dat alcohol, mits geconsumeerd in toereikende hoeveelheden, alle effecten van dronkenschap kan veroorzaken. Ik weet nog steeds niet van wie dat citaat is, maar het teken was gegeven en Gruweletser D. pakte zijn lange zwarte jas van de bank. We gaan Wouter, zei ik en klopte hem op zijn schouder. Wacht, nog even dat gedicht voor Martha, riep hij. Met bevende handen opende hij de schoenendoos en haalde er een velletje papier uit. Toen hij de doos op de salontafel zette zag ik dat deze verder volkomen leeg was. Wouter Alsemgeest ging bij de schemerlamp staan, bracht het briefje tot vlakbij zijn ogen en zei: de titel is: 'Waar anders' en het gaat zo:
boezem en twee experimentele over mijn handen.
Alleen in een verzameld werk,
misschien,
komt alles nog goed.'
Wouter Alsemgeest
Wouter Alsemgeest
d
BeantwoordenVerwijderen(oeps dat ging fout)
BeantwoordenVerwijderenIk ken het werk van de heer Alsemgeest, als een van de weinigen in Nederland, volgens mij. Wouter is een kluizenaar van het type dat ik bewonder. Hij is geen dorpsgek geworden een ook niet echt zwaar geestesziek. Zijn prozatekst 'Reis om de navel in tachtig jaren' bewonder ik zeer. Een liefde die ik volgens mij met H.C. ten Berge deel. Zijn gedichten zijn ook mooi. Is hij niet ooit in Barbarber gedebuteerd?
Hij heeft volgens mij- ik weet het niet zeker- wel eens gezegd dat hij in Barbarber stond toen het nog gestencild was.
BeantwoordenVerwijderenDat zou inderdaad goed kunnen. Als ik bij hem ben in dat krottige woninkje aan de Vecht denk ik vaak: er gaat een groot kunstenaar aan deze man verloren, zijn onbekendheid is werkelijk oneerlijk.
BeantwoordenVerwijderen