maandag 21 maart 2011

Bericht aan een Onbekende V



Gedicht voor de ledematen van November Day op zijn profielfoto


Onze folteringen werken,
schreeuwen, kwakkelen,
treuren, gaan dood.


Wij zijn gek op onze folteringen,
onze dichtslibbende moordkuilen:
wij zijn gek op herkenning.


Maar wel gevoelig!
Zie de eeuwige wond
in F mineur.
Het gouden orkest
van het lijden.


Wij zijn dol op


verontrusting.


Onze tandloze, rotsvaste
zelfverminking.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten