III
Ook zakenlui
varen op de sterren.
Beste Gruweletser, op de Donaudreef hebben wij geleerd wat
verveling betekent. Wat het niet betekent is
leegte, verlangen, het fletse gescharrel buiten. Verveling betekent
comfort: murmelen op laag vuur. Je sprak over traditie
laatst en toen dacht ik: traditie is luxe. In een neerstortend
vliegtuig is er geen tijd voor traditie. Er is over het algemeen weinig
comfort in een neerstortend vliegtuig, laat staan luxe.
Ik wil elke dag het gevoel hebben
in zo’n vliegtuig te zitten:
neer te storten.
Het gevoel elke dag in een neerstortend vliegtuig te zitten is schuldgevoel.
Wij weten dat dit niet het geval is. Je moet gevaarlijk leven zei jij
ooit
en toen moest ik lachen. En daarna wilde ik huilen, maar er kwamen geen tranen.
Soms denk ik dat ons drankgebruik ook schuldgevoel is.
Bij gebrek aan instorting maken wij ons lichaam kapot, breken wij met ons
lichaam. Een omhelzing is niet extreem genoeg. Een omhelzing is onspectaculair.
Ik kaap jouw
slaap,
daarom schrijf ik dit berichtje.
Rijndert is alleen op de laan van Chartroise achtergebleven. Hij parkeert gestolen fietsen
waar vorige week nog mijn bed stond. Ik heb geslapen op de plek waar nu minstens twee
gestolen fietsen staan, dacht ik laatst. Van schrik liet ik een product vallen.
Een rond product. Een rustiek product. Het brak niet.
Misschien kan het wel niet worden gebroken.
Misschien is dat waarom wij drinken,
omdat er rustieke producten zijn.
Er zijn rustieke producten.
Wie zoiets bedenkt, slaapt niet meer.
Mensen met slaapproblemen moeten sowieso drinken. Alles gaat dan net
eventjes soepeler.
Blondie je ligt naast me en je slaapt.
Buiten is het nacht
of ochtend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten