TWEEDE TABLET
Gewoon lopend- schoenen aan-
vevolgt hij zijn weg. Soms sperrend zijn lippen tot ze pijn doen. Hij zucht
als een soapy.
Verder is alles natuur.
Na twintig mijl eet hij wat. Na dertig valt de nacht.
Zo loopt hij twintig mijl. Dan dertig. Dan valt de nacht.
Op de derde dag slaat hij zijn ogen op en ziet
Moria. Hij neemt een kamer in het motel.
Moria beschikt een gezicht:
zijn textuur beeft (er loopt een
god af). Hij zegt hardop:
'de droom is in mijn achtertuin'.
'LA is de koorts van lukrake dagen'.
En:
'de bergen komen op ons neer
als elektrische vliegen'.
Vanuit de aangrenzende kamer klinken
protesten. De aangrenzende kamer heeft stofdroge longen.
Is wreed.
De aangrenzende kamer heeft rechten.
De nacht gaat voorbij. Het wordt ochtend.
De ochtend brengt morsige hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten